Loş bir ışık yanıyor
Duvarda belli belirsiz iki silüet
Görmediğim her eşyayı tahmin edebilirken
Sen nasıl hala çok keyifli bir bilmecesin bilmiyorum
Ezbere bildiğim her yerini yeniden keşfediyorum
Ellerin çok yalnız mesela
Ellerin küçük
Avucunun tam ortasında bir gül bahçesi var
Ben avucunda kayboluyorum
Loş bir ışık var
Tam kıvamında
Başım düşüyor lavanta kokulu omzuna
Biz olmaya ne kadar da yakın bir mesafe burası
Odadan aydınlıkları çıkarırsak bir şey kalmıyor aramızda bizden başka
Kısa bir süreliğine
Kısacık
Ama bir o kadar derin
İzafiyeti birlikte keşfediyoruz
Evdeyiz
Loş bir ışık var
Ve senin gölgen
O an bir yıl
O an bir ömür
O an bir hayat
Zamanı gelince yapılacak resimler
Zamanı gelince söylenecek şarkılarla el ele dolaşıyor
Evdeyiz
Bir o kadar umut.
Loş bir ışık var.