Onlar direnenler işte
Sapsarı başakların arasından uzayan günebakan çicekleri
Kaç tane olduklarına bakmadan kafalarını kaldırabilenler onlar
Tüm eski inanışları bilip de boyun eğmeyenler
Kabullenilmişliklere karşı çıkarak
Tüm bu hissizliğe rağmen ayakta kalabilenler
Köşeye sıkışıp kabullenenler de kazanır belki bir gün
Sesini çıkarmayanların büyük zaferini dinleriz
Sakinlerin köyünde bir sandalyeye oturup önümüzden geçenleri izleriz birlikte
İçimdeki orta yolcunun kitabında yazar bunlar hep
Olacağından değil
Öleceğinden korktuğu için
Halbuki onlar direnenler işte
Derin bir nefes alıp yeni bir ben’e merhaba diyebilenler
Tüm çıplaklığıyla yeniden doğan bir eski dostu selamlayabilenler
Onlar direnenler
Karanlığın içindeki küçücük, minicik, minnacık bir toz zerresi kadar aydınlığın peşinden koşabilenler
Bilinmezliğin peşinde macera için değil kendi olmak için gayret edenler
Onlar direnenler
Şimdi güneşin doğduğu yere gidip
Buluşma zamanı geldi
Eski ben’lere fiyakalı bir selam verip
Bir mevzuyu daha önceki halinden çok daha iyi halletmenin hafifliğine sarılmanın
Sıcacık bir isyanın içinde var olmanın zamanı
Biz direnenleriz işte
Sapsarı başakların arasından kafasını kaldıran güne bakan çiçekleriyiz..
Comments