Artık haftalar sekiz gün olsa
Ve kimsenin bilmediği o günü kendimize ayırsak
Hiç kimse farkında değilken el ele yürüsek bebek parkında
Kalabalığın arasından gülerek geçsek
Ben gülüşünde kaybolsam
Gözlerinde istanbul boğazını selamlasam
Kimsenin bilmediği o gün
En sevdiğimiz filme gitsek birlikte
Beyoğlu’nda çay içsek
Saçlarında huzuru bulsam
Hiç yorulmasak mesela
Ve sonsuza kadar sarılsak
Ertesi gün uyanınca
Umudumuzu kırmadan
Hafif bir hüzünle belki
Bir sonraki kimsenin bilmediği güne doğru yola çıksak.
Comments