top of page

Plüton

Bir gün,

Denize girerken şortlu çocuklar,

Ve Plüton’a gezegen olmadığını söylemeden hiç kimse,

Bir adam bir kadının elini tuttu usulca.

Yarı hevesli bir buluşmanın,

Sonu olmayan bir hikayeye dönüşmesine güldüler.

Kör bir adamdı

Ve rengarenk bir sokakta,

Koşar adımlarla daha önce hiç duymayan bir kadına bağırıyordu.


Sonra bir gün,

Kız kaçıranlar patlamadan ip atlayan çocukların arasında,

Yaprakların tamamı dökülmeden henüz,

Üzdüler Plüton’u.

Ege’den İstanbul’a gelen üstü kapalı bir otomobilde,

Beklenmedik bir veda döküldü üstlerine.

Bir adam bir kadının elini bıraktı usulca,

Yarı hevesli bir ayrılığın,

Hiç bitmeyecek bir hikayeye dönüşmesine güldüler.


81 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Çok Zor Anlamak

Çok zor anlamak İçimdeki kıpırtının rengini Sen nesin bilmiyorum Ama ne desen duyuyorum Pürüzsüz bir sabah Güneşini önümüze seriyor Büyük...

Ben Öldüm

Ben öldüm. Annemle babam Renkli kurdeleler asmıştı odamın kapısına Ve gökyüzünde ebem kuşakları Allu pullu balonlar Herkes mutluydu,...

Biraz Biraz

Canımın içi Sen sarı Sen mavi Sen bir ağaç dolusu orman Sen bir kuytu dolusu karanlık Sen bir gökyüzü dolusu güneş Sen bir hayat dolusu...

コメント


  • Facebook Social Icon
  • Twitter Social Icon
  • YouTube Social  Icon
  • Instagram Social Icon
bottom of page