Plüton

Bir gün,

Denize girerken şortlu çocuklar,

Ve Plüton’a gezegen olmadığını söylemeden hiç kimse,

Bir adam bir kadının elini tuttu usulca.

Yarı hevesli bir buluşmanın,

Sonu olmayan bir hikayeye dönüşmesine güldüler.

Kör bir adamdı

Ve rengarenk bir sokakta,

Koşar adımlarla daha önce hiç duymayan bir kadına bağırıyordu.

Sonra bir gün,

Kız kaçıranlar patlamadan ip atlayan çocukların arasında,

Yaprakların tamamı dökülmeden henüz,

Üzdüler Plüton’u.

Ege’den İstanbul’a gelen üstü kapalı bir otomobilde,

Beklenmedik bir veda döküldü üstlerine.

Bir adam bir kadının elini bıraktı usulca,

Yarı hevesli bir ayrılığın,

Hiç bitmeyecek bir hikayeye dönüşmesine güldüler.