Yıldızsız bir gece çizseydi Van Gogh En güzel fırçasını daha önce hiç değdirmediği renklere değdirip Bu geceyi koyardı o resme Koskocaman...

Sen gittin Sonradan anladım ki Bir yarım sanki yıllardır yok gibi Tutup almışlar içimdeki neşeli çocuğu Hiç bir şey söylemeden Sessizce....

Bana sorsalar Kırmızı derdim Ve kırılgan Kağıda dökülememiş kelimelerin yanından geçerek Gökteki maviliğe ulaşmaya çalışan Tatlı bir elma...

Bugün günlerden gri İçimde kara bir öküz oturuyor Birileri çıkıyor hayatımdan Sonra birileri girmiyor Yol gösteremiyor düşüncelerime...

Merkür yeni yeni halleniyorken dünyaya Bir önceki üzerinden çok da zaman geçmeden henüz İki kişi konuşup Ne kadar kurulabilirse o kötü...

Son ışık süzülürken perdeden Ve güneş batmamışken henüz Sırf biz unutmayalım diye "Çirkin Dünya" çalarken Ve hala zaman varken Bitir bu...

Bi kokun var Sanki ilk defa bahar gelmiş gibi memlekete Küçük çocuklar gülüşüyor sokaklarda Yeşilin her tonunda seviyorum nefesini Güneş...

Bir aya aşık olacaksan Ne Ağustosu ne de Martı seçeceksin arkadaş Başına buyruk bir Nisan seveceksin Ne soğuk olacak ne çok sıcak Hiç...

Şimdi sen saçını kulağının arkasına atacaksın Sonra zaten bahane arayan ben Sana tekrar aşık olacağım Yine güzel bir koku duyacağız...

Artık haftalar sekiz gün olsa Ve kimsenin bilmediği o günü kendimize ayırsak Hiç kimse farkında değilken el ele yürüsek bebek parkında...