Dudağında bir martı var senin, Ona tutuğum ben, Kanat çırptıkça gülümser koşarım peşinden.

Gerçek değil gibi Gerçek neydi ki? Unutuyorum. Ada vapuruna binmiş çocukların mutluluğu var içimde Bilinmeyen ama eğlenceli bir yere...

Çılgınlar gibi kendi cehennemimize koşuyoruz artık Koca koca şamdanlar yanıyor büyük tavanlı evlerde İlerideki boşluğa doğru Eminsiz...

Onlar direnenler işte Sapsarı başakların arasından uzayan günebakan çicekleri Kaç tane olduklarına bakmadan kafalarını kaldırabilenler...

Birine sarılmaya ne kadar ihtiyaç duyabilirsin Hayatın kısalığı yüzüne vurduğunda? Zaman ayırmadıklarına ne kadar kızabilirsin Yakalamak...

Ha bitti ha bitecek derken Muhabbet sarıyor Ve bir çay daha içelim deyip oturuyoruz Vakit sandığımızdan geç Ellerimizde kara gün...

Çocuktum, Kum saatleriyle oynuyordum Ne kadar oldu bilmiyorum Ben zaten seni de beklemiyordum Yoktur diyordum Hayaller Hikayeler Şarkılar...

Bir gün kırmızı tokalı çocuklar İp atlayıp, türküler söylerken Bir ayrılık cümlesine özne oldum ben Gitmeyi çoktan kafasına koymuş Ağıt...

Sonra birdenbire Sen geliyorsun Ve ben insanın belki de en sefil yanına teslim olup Unutuyorum başıma ne geldiyse, Ne ağlattıysa, Ne...