Nedenini bilmem ama Ne zaman başbaşa kalsam kendimle Bir tarafımın eksik olduğuna inanır Tutup kendimi kolumdan İçimdeki beni tamamlamaya...

Bir gün sen yoktun, Hem de en olman gereken zamandı o zaman Aslında birisi hep olmalıdır ama en çok da o an olmalıdır ya O anın tam...

Tüm yaşanmışlıkları halının altına süpürüp Normale en yakın gülüşünü koymuşsun önüme Ben hiç tanımasam seni Sen resimler çizmesen mesela...

Misal sen gülünce Gıyabında konuşuyoruz gözlerinle Bakışmakta bir hayır varsa Sarılmakta ne mahsur var diyorum içimden Biri çay koyuyor...

Yine sana yazılmayan bir şiir buldum bugün Oturmuş kahvaltı masamdaki yoklukla beslenirken Arkadan hiç bilmediğim bir şarkı çalıyor Ve...

Güneş saçını sarıdan kızıla yoğururken Yanağındaki o çukura kaldıralım kadehlerimizi Bir delinin hatıra defterinde yaşanmış sansınlar bu...

Nerede olduğundan, Nerede öldüğünden bağımsız Önümdeki ateşin milyonlarca yıldır aynı şekilde yanışına, Kendine bir şey katmayışına...

Ek olarak Güzel geliyorsun bana Mangalda çıtırdayan bir tahta parçası İlk dördün’deki aya sesleniyor sen aklımdayken Bir rüzgar gülü...

Ay doğacak yine Pembe bir gökyüzünden siyaha teslim olacak tüm renkler Dalgalar kimseyi uyandırmamak için ayaklarının ucunda çarpacaklar...